اتریوم دومین رمز ارز بزرگ بازارهای ارزهای دیجیتال بعد از بیت کوین می باشد. اتریوم هم مانند بیت کوین یک پلتفرم محاسباتی غیرمرکزی می باشد که می تواند کاربردهای وسیعی داشته باشد.
تاریخچه اتریوم
اتریوم در سال ۲۰۱۵ عرضه شد و بعد از بیت کوین رده دوم ارزش بازار را در دست دارد ولی برخلاف بیت کوین در ابتدا برای تبدیل شدن به یک ارز دیجیتال ساخته نشد. مخترعین اتریوم به دنبال ساخت پلتفرم محاسباتی غیرمرکزی یا تمرکز زدایی شده جهانی بودند و امنیت و آزادی عمل و مشخصه های بلاک چین را در سایر کاربردها استفاده نماید.
هم اکنون ابزارهای مالی و بازی ها و دیتابیس های پیچیده بر روی بلاک چین فعالیت می نمایند و پتانسیل آینده این پلتفرم فقط محدود به ابتکار سازنده ها می باشد. به عنوان یک موسسه غیر انتفاعی، اتریوم این گونه فعالیت خود را توضیح می دهد:
اتریوم می تواند برای کدسازی، تمرکز زدایی، امنیت و معامله تقریبا هر چیزی مورد استفاده قرار بگیرد.
🌐 اتریوم تبدیل به یک وسیله سرمابه گذاری و ذخیره ثروت تبدیل شده است که می توان بدون واسطه پول را توسط آن جابجا نمود.
بلاک چین اتریوم به توسعه دهنده ها اجازه می دهد که اپلیکیشن های زیادی را ساخته و اجرایی نمایند: همه چیز از بازی ها تا دیتابیس های پیشرفته تا وسایل پیچیده مالی تمرکز زدایی شده و این بدین معناست که آنها نیازی به بانک و یا هیچ موسسه مالی دیگری به عنوان میانجی ندارند.
اپ هایی که بر پایه اتریوم هستند با استفاده از قراردادهای هوشمند ساخته شده اند.
قرارداد هوشمند یا “smart contracts” مانند قراردادهای نوشته شده بر روی کاغذ، قوانین و مقررات را بین دو طرف نهادینه می نمایند. ولی برخلاف قراردادهای سنتی، قراردادهای هوشمند هر زمانی که شرایط مهیا شود به صورت اتوات انجام می شوند و نیازی نیست که طرفین معامله همدیگر را بشناسند و نیازی هم به میانجی و واسطه هم وجود ندارد.
اتریوم چگونه مدیریت میشود؟
اتریوم هم مانند بیت کوین یک پروژه باز و امن می باشد که توسط فرد خاصی مدیریت نمی شود. هر فردی با داشتن دسترسی به اینترنت می تواند به شبکه اتریوم دسترسی و تعامل داشته باشد.
درست مانند بلاک چین بیت کوین که اجازه می دهد دو نفر در هر نقطه دنیا برای هم پول ارسال و دریافت نمایند، قراردادهای هوشمند اجرا شده بر روی بلاک چین تمرکز زدایی شده اتریوم به توسعه دهنده ها اجازه ساخت اپلیکیشن های پیچیده را می دهد که می توانند دقیقا آن گونه که طراحی شده بدون خاموشی، سانسور، کلاهبرداری و دخالت فرد و یا سازمان ثالث فعالیت داشته باشند.
برخی از نوآوری ها بر پایه اتریوم شامل stablecoins (مانند DAI که با استفاده از قراردادهای هوشمند ارزش خود را در برابر دلار تثبیت نموده است)، اپ های مالی تمرکز زدایی شده (که در مجموع با نام DeFi) و سایر اپ های تمرکز زدایی شده (Dapps) می باشد.
فرق بین Ethereum، Ether و ETH چیست؟
اتریوم نام شبکه است. اتر یا “Ether” نام نماد رمز ارزی می باشد که در شبکه اتریوم استفاده می شود. در کاربرد عادی اکثر افراد به آن نماد “ETH” یا صرفا اتریوم می گویند. اتریوم مانند بلاک چین بیت کوین عمل می کند و اتر مانند بیت کوین. اتر علاوه کارکرد مالی که مانند بیت کوین دارد نقش خاصی هم در شبکه اتریوم دارد. به دلیل این که افراد پول را به شکل اتر برای انجام قراردادهای هوشمند پرداخت می نمایند می توانید به آن به عنوان سوخت شبکه نگاه نمود. اگر بیت کوین طلای دیجیتال باشد، اتر سوخت دیجیتال می باشد.
آیا اتریوم امن است؟
امنیت اتر توسط بلاک چین اتریوم تامین می شود همان گونه که امنیت بیت کوین توسط بلاک چین آن تامین می شود. قدرت محاسبه بسیار زیادی که توسط تمامی کامپیوترهای مرتبط با شبکه تامین می شود، امنیت تمامی نقل و انتقالات را تامین می نماید که این تقریبا امکان دخالت فرد و یا سازمان ثالث را به صفر می رساند.
اصول بنیادی پشت طراحی رمزارزها آنها را ایمن می نماید. سیستم ها اپن سورس بوده و نیازی به مجوز برای ورود و شرکت ندارند برای همین دانشمندان کامپیوتر بسیار زیادی می تواند امنیت شبکه را چک کرده و تضمین نمایند.
اپ هایی که بر روی بلاک چین فعالیت می نمایند به میزانی که توسعه دهنده ها آن ها را ساخته اند خواهند بود. به عنوان مثال کدهای نوشته شده ممکن است در خود باگ هایی داشته باشند که باعث از دست رفتن سرمایه می شود. با وجود این که کد منبع همه برنامه ها برای افراد قابل روست می باشد، تعداد کاربر هر کدام از این اپ ها کمتر از شبکه اتریوم می باشد.
اتریوم چگونه کار می کند؟
احتمالا شنیده اید که بلاک چین بیت کوین مانند دفتر حساب های بانک می باشد که تمامی نقل و انتقالات را در خود دارد و تمامی کامپیوترهای متصل به شبکه با قدرت پردازشی خود امنیت و دقت شبکه را تامین و تضمین می نمایند.
بلاک چین اتریوم بیشتر شبیه یک کامپیوتر است. با وجود این که این شبکه کار سندسازی و تامین امنیت نقل و انتقالات را انجام می دهد، ولی انعطاف بیشتری نسبت به بلاک چین بیت کوین دارد. توسعه دهنده ها می توانند از این سبکه برای ساخت انواع ابزار استفاده نمایند – همه چیز از نرم افزارهای مدیریت لجستیکی تا بازی ها و هر نوع اپلیکشن DeFi.
اتریوم از یک ماشین مجازی برای درستیابی به این هدف استفاده می نماید که یک ابرکامپیوتر جهانی می باشد که از تعداد بسیار زیادی کامپیوتر متصل به شبکه که نرم افزار اتریوم را اجرا می نمایند تشکیل شده است.
کار کردن همه این کامپیوترها نیازمند سرمایه گذاری در بخش سخت افزار و الکتریسیته از سمت اربران می باشد. برای پوشش دادن این هزینه ها، شبکه از رمز ارزی مانند بیت کوین با نام اتر استفاده می نماید.
اتر کل سیستم را فعال نگه می دارد. شما با استفاده از اتر به سبکه اتریوم متصل شده تا قراردادهای هوشمند را انجام دهید. برای همین به هزینه هایی که با اتر پرداخت ی شود سوخت گفته می شود.
میزان سوخت به شلوغی شبکه بستگی دارد. یک ورژن جدید بلاک چین اتریوم با نام Ethereum 2.0 در دسامبر ۲۰۲۰ شروع به فعالیت نمود و قرار است مهاجرت کامل به آن شبکه تا دو سال بعد از عرضه به پایان برسد.
Ethereum 2.0 چیست؟
این نسخه جدید که با نام ETH2 هم شناخته می شود. آپگرید بزرگی بر شبکه اتریوم می باشد. این نسخه طوری طراحی شده است که اجازه گسترش شبکه اتریوم را در حین افزایش امنیت، سرعت و بهینگی می دهد.
در ابتدای ۲۰۲۱ دو نسخه اول و دوم اتریوم در کنار هم فعالیت می نمودند ولی نسخه ابتدایی در نهایت با نسخه ETH2 ادغام می شود. افرادی که صاحب رمز ارز اتر هستند نیازی به انجام کاری ندارند. تمام دارایی های افراد از نسخه اول به نسخه دوم منتقل خواهد شد.
چرا Ethereum 2.0 مورد نیاز است؟
انتقال دارایی رمز ارزی در این حد محبوب از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر عملیاتی پیچیده و بسیار عظیم می باشد ولی برای گسترش شبکه اتریوم مورد نیاز می باشد چون ٬٬مدرک کارکرد٬٬ یا “Proof of Work” که در نسخه اول بلاک چین اتریوم برای تایید نقل و انتقالات به کار گرفته می شد باعث ایجاد گلوگاه های اطلاعاتی، افزایش قیمت ها و استفاده وسیع از منابع (مخصوصا برق) می شد.
مدرک کارکرد چیست؟ چگونه شبکه های رمزارزها بدون دخالت سازمان میانجی مانند ویزا و یا پیپال مطمئن می شوند که هیچ فردی دو بار پرداخت انجام نمی دهد. آنها از یک مکانیزم توافق استفاده می نمایند. وقتی نسخه اول شبکه اتریوم عرضه شد از مکانیزم توافقی که توسط بیت کوین پایه گذاری شده بود استفاده نمود که با نام مدرک کار شناخته می شد.
مدرک کارکرد نیاز به قدرت پردازشی بسیار بالایی دارد که توسط ماینرها که سرتاسر دنیا به دنبال حل نمودن پازل های زیاضی بسیار سخت و وقت گیری هستند تامین می شود.
برنده، بلاک چین را به آخرین نسخه که آخرین نقل و انتقالات در آن ثبت شده اند آپدیت می نماید و به عنوان جایزه میزان خاصی اتر دریافت می نماید.
این پروسه هر ۳۰ ثانیه تکرار می شود. با افزایش ترافیک داخل شبکه، محدودیت های مدرک کارکرد باعث به وجود آمدن گلوگاه های اطلاعاتی می شود که در ادامه باعث افزایش هزینه ها می شود.
سهم گذاری چیست؟
موسسین اتریوم در مورد محدودیت های مدرک کارکرد اطلاع داشتند برای همین راه حلی کاملا متفاوت برای نسخه دوم اتریوم طراحی نمودند، سیسمتی که اجازه می دهد که در هر لحظه هزاران تراکنش اتریوم انجام شود.
نسخه دوم شبکه اتریوم از مکانیزم توافقی با نام Proof of Stake استفاده می نماید، که سریعتر بوده، کمتر نیاز به منابع داشته و از لحاظ نظری امن تر می باشد. در نهایت کارکرد شبیه مدرک کارکرد می باشد این گونه که افراد در آن شبکه انتخاب می شوند تا تراکنش ها را تایید کرده، بلاک چین را آپدیت نمایند و در قبال آن اتر به دست بیاورند.
به جای نیاز به جمعی از ماینرهایی که برای حل مسائل پیچیده، سند مشارکت (Proof of Stake ) نیاز به شبکه ای قدرتمند از مشارکین که رسما بر روی موفقیت پلتفرم سرمایه گذاری می نمایند.
این سهام داران با نام اعتباردهنده ها (validators ) شناخته می شوند. به جای مشارکت گذاشتن قدرت پردازش کامپیوترها، این افراد اتر را به استخر سهام داری به اشتراک می گذارند.
عمل به اشتراک گذاشتن اتر را به این استخر سهم گذاری می گویند. اگر افراد اتر به اشتراک بگذارند به نسبت اشتراک خود جایزه دریافت می نمایند. برای بسیاری از کاربران سهم گذاری درست مانند دریافت سود از حساب های بانکی کار می کند.
شبکه فردی که بیشترین میزان اتر را به اشتراک گذاشته و زمان بیشتری آنها را در شبکه گذاشته انتخاب می کند. در حقیقت فردی که بیشتری مشارکت را داشته است انتخاب می شود.
وقتی که برنده آخرین بلاک تراکنش را تایید نمود سایر شرکت کننده ها می توانند درستی تراکنش را تایید نمایند. وقتی که تعداد مشخصی از این شرکت کننده ها تراکنش را تصدیق نمایند شبکه بلاک چین را آپدیت می نماید.
تمامی اعتباردهنده های شرکت کننده جایزه خود را به شکل اتر دریافت می نمایند که براساس نسبت سهم آنها اختصاص می یابد.
سهم گذاری برای هر فردی که به آن علاقه دارد آزاد می باشد.
قراردادهای هوشمند اولین بار در دهه نود میلادی توسط متخصص کامپیوتر و وکیلی با نام نیک سابو معرفی شدند. نیک سابو قراردادهای هوشمند را با ماشین های خرید تنقلات مقایسه کرد. فرض کنید که دستگاهی یک شیشه نوشابه را به قیمت ۲۵ سنت به فروش می رساند. اگر شما یک دلار به دستگاه بدهید و یک نوشابه انتخاب نمایید دستگاه طوری برنامه ریزی شده است که نوشابه شما به علاوه ۷۵ سنت را به شما بدهد یا اگر آن نوشابه موجود نباشد شما را ترغیب به انتخاب دیگر نموده یا پول شما را پس می دهد. همان گونه که این دستگاه ها بدون دخالت انسان فروش را انجام می دهند، قراردادهای هوشمند می توانند تقریبا هر نوع معامله ای را بدون دخالت فرد میانجی انجام دهند.
تاریخچه کوتاه اتریوم
در سال ۲۰۱۳ یک برنامه نویس کامپیوتر ۱۹ ساله با نام ویتالیک بوترین که یکی از موسسین مجله بیت کوین هم بود ایده ای در مورد بلاک چین بسیار انعطاف پذیری داد که می توانست هر نوع تراکنشی را پشتیبانی نماید.
در سال ۲۰۱۴ یک نوجوان ساکن کانادا به همراه تیمی که گاروین وود هم در آن بود، سرمایه گذاری جمعی توسعه پروتکل اتریوم را با پیش فروش ۱۸ میلیون دلار ژتون آغاز نمود.
در ماه ژولای سال ۲۰۱۵ اولین نسخه بلاک چین اتریوم به صورت عمومی عرضه شد. قراردادهای هوشمند هم بر روی بلاک چین اتریوم عرضه شدند.
در سال ۲۰۱۶ هکرها با استفاده از باگی در شبکه ۵۰ میلیون دلار از یکی از معاملات که با قرارداد هوشمند پشتیبانی می شد را دزدیدند.
در یک رای گیری جامعه اتریوم تصمیم گرفتند که پروتکل را طوری تغییر دهند که بتواند هزینه های از دست رفته را جبران نماید. این باعث شد که اتریوم به دو بلاک چین مجزا که هر کدام جامعه مجزای خود را داشتند تقسیم شد: اتریوم و اتریوم کلاسیک.
در سال ۲۰۱۷ استاندارد ERC-20 نوشته شد که به توسعه دهنده در جهت ساخت اپلیکیشن های سازگار کمک می نمود. این استاندارد راهی را برای ساخت یک دارایی (asset or token ) بر روی بلاک چین معرفی می نمود.
اولین اپ محبوب بر پایه اتریوم به شکل یک بازی با نام CryptoKitties عرضه شد که کاربران در آن گربه های دیجیتال جمع اوری می نمودند. محبوبیت این بازی طوری بود که در اوج آن برخی گربه های بسیار کمیاب به قیمت ۲۰۰ هزار دلار خرید و فروش می شدند.
اتحاد غیرانتفاعی اتریوم (nonprofit Ethereum Enterprise Alliance) برای توسعه اپلیکیشن ها بر اساس فناوری قرارداد هوشمند عرضه شد. اعضای این اتحاد شامل مایکروسافت، سامسونگ، مسترکارد و جی پی مورگان می شدند.
MakerDAO اولین پروتکل مرکززدایی شده مالی (DeFi) بر روی بلاک چین اتریوم عرضه شد.
اتر برای اولین بار از مرز ۱۰۰ دلار عبور نمود
در سال ۲۰۱۸، DeFi که قصد متحول نمودن صنعت سرویس های مالی را با انجام تراکنش های سریعتر، امن تر و کم هزینه تر را داشت با فرا رسیدن lending protocol Compound و decentralized exchange Uniswap جای پای خود را در دنیای ارز های دیجیتال یافت.
اتر از مرز ۱۰۰۰ دلار عبور کرد قبل از این که دوباره به قیمت زیر ۱۰۰ دلار برگردد.
در دسامبر ۲۰۲۰ نسخه دوم اتریوم شروع به کار کرد. مهارجرت کامل از اتریوم به نسخه دوم اتریوم برای دو سال بعد از این تاریخ برنامه ریزی شده است.
در فوریه ۲۰۲۱ قیمت اتر از مرز ۱۷۰۰ دلار عبور نمود.
چگونه می توان اتریوم خریداری نمود؟
جدا از این که چگونه خرید خودر ا انجام می دهید باید چند مفهوم ابتدایی را بدانید. هر آدرسی بر روی شبکه اتریوم یک کلید عمومی و یک کلید اختصاصی دارد و شما نیازی به داشتن کیف پولی برای مدیریت داشته های رمز ارزی خود دارید.
این چیزی شبیه ادرس ایمیل شما می باشد. اینجا جایی است که افراد می تواند توکن هایی بر پایه اتر و اتریوم مانند USDC و Dai را ارسال نمایند. شما می توانید این کلید را بدون مشکلی به افراد دیگر بدهید.
این کلید کلمه عبور شما می باشد. این کلید را هرگز نباید به کسی بدهید. این کلید چیزی شبیه توالی طولانی اعداد و حروف می باشد. اگر این کلید را از دست دهید رمز ارز خود را برای همیشه از دست داده اید.
برای ذخیره و تامین امنیت رمز ارز خود نیاز به یک کیف پول دارید.
اتریوم چگونه ارزش خود را به دست می آورد؟
راه های مختلفی برای فکر کردن در مورد جواب این سوال وجود داردو یکی از راه ها این است که ارزش اتریوم هم مانند هر دارایی دیگری توسط بازار تعیین می شود. افراد بیت کوین، دلار و سایر ارزها را به صورت مستمر خریداری می نمایند. براساس تقاضای بازار ارزش این دارایی می تواند کم و زیاد شود.
ولی این که چرا بازار این گونه بر روی این رمز ارز ارزش گذاری می نماید سوال پیچیده تری می باشد. برای بسیاری از سرمایه گذارها ارزش اتریوم به انعطاف بالای آن در عرضه stablecoin و اجرای اپلیکیشن های DeFi بر می گردد که باعث افزایش تعداد کاربران و افزایش هزینه های تراکنش ها می شود.
آینده اتریوم چگونه خواهد بود؟
در اوایل ۲۰۲۱ اتریوم میزبان اپلیکیشن های بلاک چین بسیار زیادی بود که ارزش بازار آن در حدود ۲۰۰ میلیارد دلار بود که ۵۵ میلیارد دلار آن در توکن های روی بلاک چین قفل شده بود. stablecoin های محبوب مانند USDC و USDT امروزه بیشتر به دلیل اثرهای شبکه بر روی اتریوم فعالیت دارند.
ولی تعداد زیادی از بلاک چین هایی که مکانیزم قرارداد هوشمند را در خود دارند در این زمینه شروع به رقابت نموده اند. با وجود این که اتریوم اکنون سردمدار بازار در این زمینه می باشد ولی فشار روز افزونی برای عملیات گسترده مهاجرت به نسخه دوم اتریوم وجود دارد.